In deze studie is onderzocht wat de relaties zijn tussen en verklarende variabelen voor indicatoren, gerelateerd aan ammoniakemissie, eiwitvoeding en eiwit van eigen land, die bepaald kunnen worden op basis van de data uit KringloopWijzer (Melkveehouderij). Daarnaast is ook gekeken naar mogelijke gevolgen voor andere duurzaamheidsindicatoren, zoals broeikasgasemissies. De uitkomsten geven verbanden weer tussen variabelen zoals die gelden voor de gehele set van bedrijven en op basis van de rekenwijze van de KringloopWijzer. Voor de verklaring van het ruw eiwitgehalte (RE-gehalte) in het rantsoen zijn vooral rantsoenkenmerken zoals RE-gehalte van de eiwitrijke componenten (grasproducten en krachtvoer) en aandeel in het rantsoen van de overige voergroepen (mais, overig ruwvoer en bijproducten) van belang. Voor de verklaring van ammoniakemissie per ha blijkt het RE-gehalte van het rantsoen, na intensiteit, een belangrijke verklarende variabele te zijn. Daarnaast spelen factoren als emissiereductiepercentage van de melkveestal, bemestingsniveau en jongveebezetting een rol. Als beide uitgedrukt worden per kg melk, zijn broeikasgas- als ammoniakemissie licht positief gecorreleerd, hetgeen aangeeft dat een gelijktijdige goede score op beide indicatoren mogelijk is. Ook bij de verklaring van het percentage eigen eiwit in het rantsoen speelt intensiteit een belangrijke rol, naast het RE-gehalte van de verschillende voergroepen en hun aandelen in het rantsoen.