Daar waar het aflandaanbod in de uien vlot wegloopt, daar stroopt het in de aardappelen. Al vanaf de allereerste vroege fritesaardappelen buldozeren de verwerkers het aanbod voor zich uit. De staking bij het Belgische Clarabout maakt het er niet makkelijker op. Het blijft dus somberheid troef, al zijn er wel wat lichtpuntjes in de vorm van Agria's en Innovators.

Dat de landbouwsector breed onder druk staat, is eigenlijk geen nieuws. Dat akkerbouwers, die de aardappelteelt als anker onder hun bedrijf hebben, zich vandaag zorgen maken evenmin. Maar dat de frites- en tafelaardappelprijs tot zo’n ongekend dieptepunt is gezakt, waarmee het complete bedrijfsmodel lijkt te wankelen, maakt de situatie dit jaar uitzonderlijk zwaar. Dit kan zomaar tot stress, onzekerheid en frustratie leiden.

De afzet van gele uien loopt in bijzonder hoog tempo door, terwijl er geen of nauwelijks animo is voor rood. Opbrengsten van gele uien zien er gemiddeld erg goed uit, terwijl de netto kilo's bij rode uien van het zand tegenvallen.

Tarwe is voor de meeste akkerbouwers niet bepaald het meeste winstgevende gewas. Als de prijzen dan ook nog eens matig zijn, zoals nu het geval, blijft er helemaal niks over van een tarwesaldo. Dat probleem speelt niet alleen in Nederland. In Rusland zoeken graantelers ook alternatieven voor tarwe. Het USDA kwam door de onenigheid over de begroting van de Amerikaanse overheid niet met het Wasde-rapport en ook de gebruikelijke exportcijfers ontbreken. Ook een op te zetten steunprogramma voor sojatelers die in de knel zitten door de handelsoorlog staat op pauze.