De voorjaarsopleving op de varkensmarkt is vrij abrupt ten einde gekomen. Zowel in Nederland als Duitsland is de markt deze week afgevlakt. Nu de gebroken week rondom Pasen dichterbij komt, trekken slachterijen weer even aan het langste eind. De DCA Beursprijs, die vorige week met een stevige verhoging voor de troepen uitging, kan een correctie niet ontlopen. 

Voor de meeste akkerbouwers is de uienmarkt de meest volatiele waarmee ze te maken hebben. Dat is deze week maar weer bevestigd met een forse prijssprong op de beurs in Emmeloord. Op zich is de bovenkant van de notering niet eens zo gek, alleen die €30 waren we gewend voor levering mei. Door dat naar voren te trekken wordt de spanning in de markt verder opgebouwd. De DCA baalprijs trekt ondertussen het been bij, maar zulke stappen als in de telersprijzen zijn lastig bij te benen.

Iemand in politiek Den Haag heeft deze week het draaiboek strategisch lekken geraadpleegd en een plannetje gemaakt. Volgens die persoon zijn er nu genoeg piketpaaltjes geslagen in de ministeriële commissie Economie en Natuurherstel om verder wat aan gewenste bijsturing te doen.

Er zijn van die momenten dat een econoom die de conjunctuur volgt zijn armen wanhopig in de lucht steekt, hopend op hulp van boven. Het circus rond de Amerikaanse invoerheffingen nam deze week weer wat onverwachte wendingen waardoor de onzekerheid voor bedrijven, gezinnen, beleggers maar ook zeker economen toenam. Eigenlijk is het nauwgezet rapporteren over recent gepubliceerde macrocijfers een redelijk zinloze bezigheid onder de huidige omstandigheden, maar lees gerust verder.