Wanneer u overweegt om een buitenlands loonbedrijf of ZZP’er in te zetten zijn er een aantal risico’s. De eerste vraag die gesteld moet worden is, of de dienstverlener daadwerkelijk in Nederland zijn diensten mag aanbieden. Daarbij wordt bij de inzet van een ZZP‘er altijd de vraag gesteld in hoeverre er ook echt sprake is van uitbesteding van werk of dat er toch sprake is van een verkapte arbeidsrelatie. Wil er echt sprake zijn van ZZP-schap of een overeenkomst tot opdracht, dan mag er geen gezagsverhouding zijn of gaan ontstaan tussen u als opdrachtgever en de zelfstandige. Om te voorkomen dat u als opdrachtgever toch loonbelasting en premies moet inhouden, kan de ZZP’er een Verklaring arbeidsrelatie (VAR ) aanvragen bij de Belastingdienst.
 
Zowel de Inspectie SZW (voorheen arbeidsinspectie) als de Belastingdienst controleren de juiste toepassing van de wetgeving. Vanuit de Wet Arbeid Vreemdelingen of de Inspectie SZW kunt u meer informatie vinden over dit onderwerp.
 
Constructies omtrent buitenlandse arbeid
Een constructie die in de praktijk wordt toegepast bij het inzetten van buitenlandse arbeid, is de zogeheten Polenconstructie. Bij de Polenconstructie worden nog te oogsten gewassen op papier verkocht aan een buitenlands (bijvoorbeeld Pools) bedrijf. Het buitenlandse bedrijf verzorgt de oogst in Nederland met buitenlandse werknemers. Deze constructie zit ingewikkeld in elkaar en steeds meer organisaties vinden Polenconstructies ongewenst. Of de Polenconstructie ook illegaal is, moet per individuele constructie vastgesteld worden.
De LTO organisatie stelt zich op het standpunt dat dergelijke constructies zelden opgezet zijn volgens de gebruikelijke arbeidsverhoudingen tussen werkgever en werknemer. LTO is dan ook geen voorstander van de Polenconstructie en adviseert dergelijke constructies niet toe te passen.

Zie voor meer informatie over het standpunt van LTO in deze kwestie deze link.